در چگونگى پیراهن آن حضرت علیه السّلام)  

یعقوب بن شعیب از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:

«آیا پیراهن قائم را که با (بر تن داشتن) آن قیام مى‏ کند نشانت ندهم؟

عرض کردم: چرا، گوید: پس امام جعبه‏ اى را خواست و آن را گشود و از آن پیراهن کرباسى را بیرون آورده آن را باز کرد (یا روى زمین پهن کرد) که ناگاه دیدم در آستین چپ آن خون مشاهده مى‏ شود (خون آلود است)

سپس فرمود: این پیراهن رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله است در روزى که دندان هاى پیشین آن حضرت ضربه دید آن را به تن داشت و قائم در این پیراهن قیام خواهد کرد.

(راوى گوید) من آن خون را بوسیدم و بر صورت خویش نهادم (به صورت خود مالیدم)، سپس امام صادق علیه السّلام آن را پیچید و تا کرد و برداشت».

آنچه امام به آن وسیله شناخته مى‏ شود 

 حارث بن مغیره نصرى گوید:

«به امام صادق علیه السّلام عرض کردم: امام با چه نشانه‏ اى شناخته مى‏ شود؟ فرمود: به آرامش و وقار، عرض کردم: و دیگر با چه؟ 

فرمود: نیز با حلال و حرام او را مى‏ شناسى، و نیازمندى مردم به او، در صورتى که او خود به هیچ کس نیاز ندارد، همچنین سلاح پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله نزد اوست (آن را با خود دارد)

عرض کردم: آیا ممکن است که کسى به جز وصىّ فرزند وصىّ امام باشد؟ فرمود: 

نمى ‏شود، مگر جانشینى باشد و فرزند جانشینى». 

 ابو الجارود گوید:

«به امام باقر علیه السّلام عرض کردم: هنگامى که قائم اهل بیت (یعنى امام حاضر) درگذشت، کسى که پس از او است به چه وسیله شناخته مى ‏شود؟ 

فرمود: با راهنمائى و کم سخنى و وقار، و اقرار آل محمّد به برترى او، و از میان مشرق و مغرب (یعنى در همه دنیا) چیزى از او پرسیده نمى‏ شود مگر اینکه پاسخ مى‏ گوید».

 غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 343

اسحاق بن عبد العزیز از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است

که تأویل فرمایش خداى تعالى: وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ (و اگر عذاب را از آنان به مدّتى اندک به عقب مى‏اندازیم ...) آن حضرت فرمود: عذاب همان خروج قائم علیه السّلام است و امّت معدوده (بر شمرده) یعنى شماره اهل بدر و یاران آن». 

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده

معنى این آیه‏ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً: «پس در کارهاى نیکو و شایسته بر یک دیگر پیشى جوئید خداوند (در روز قیامت) شما را هر کجا که باشید گرد مى‏آورد»آن حضرت فرمود: این آیه در باره حضرت قائم علیه السّلام و یاران او نازل شده، و آنان بدون قرار قبلى گرد هم مى‏آیند». 

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده 

تأویل فرمایش خداى تعالى که مى‏ فرماید: أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا... «به آنان که مورد خطر نبرد دشمنند، رخصت (در قتال) داده شده، چه آنان مورد ستم واقع شده‏اند و همانا خداوند بر یارى آنان مسلّما توانا است» آن حضرت فرمود: این آیه در باره قائم علیه السّلام و یاران او نازل شده است»]. 

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 342 

در  معناى فرمایش خداى تعالى که مى‏ فرماید وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‏ ...: "خداوند به کسانى از شما که ایمان آورده و کردار شایسته نمایند وعده فرموده است که آنان را حتما خلافت در روى زمین بخشد همان گونه که پیشینیان را خلافت بخشید و دین پسندیده آنان را که بر ایشان بدان راضى بود بر همه ادیان پیروز گرداند و آنان را پس از هراسشان از دشمنان ایمنى بخشد و تنها مرا پرستش کنند و چیزى را با من شریک قرار ندهند" 

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:

«آن حضرت فرمود: این آیه در باره حضرت قائم و یاران او نازل شده است».

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى       340   

فضیلت آن حضرت صلوات اللَّه علیه‏ 

سالم أشلّ گوید: شنیدم محمّد بن علىّ الباقر علیهما السّلام مى‏ فرمود:

«موسى بن عمران در سفر اوّل تورات به اقتدار و فضلى که به قائم آل محمّد داده مى ‏شود نگریست و گفت:

خداوندا مرا قائم آل محمّد گردان، پس به او گفته شد او از تبار احمد است، سپس در سفر دوم نگریست در آن نیز همانند آن را یافت، پس مانند آنچه گفته بود تکرار کرد و به او مثل همان جواب داده شد، باز در سفر سوم نگاه کرد و مانند آنچه دیده بود مشاهده کرد و همان تقاضا را نمود و همان پاسخ را شنید»

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 340