اسحاق بن عبد العزیز از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است

که تأویل فرمایش خداى تعالى: وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ (و اگر عذاب را از آنان به مدّتى اندک به عقب مى‏اندازیم ...) آن حضرت فرمود: عذاب همان خروج قائم علیه السّلام است و امّت معدوده (بر شمرده) یعنى شماره اهل بدر و یاران آن». 

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده

معنى این آیه‏ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً: «پس در کارهاى نیکو و شایسته بر یک دیگر پیشى جوئید خداوند (در روز قیامت) شما را هر کجا که باشید گرد مى‏آورد»آن حضرت فرمود: این آیه در باره حضرت قائم علیه السّلام و یاران او نازل شده، و آنان بدون قرار قبلى گرد هم مى‏آیند». 

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده 

تأویل فرمایش خداى تعالى که مى‏ فرماید: أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا... «به آنان که مورد خطر نبرد دشمنند، رخصت (در قتال) داده شده، چه آنان مورد ستم واقع شده‏اند و همانا خداوند بر یارى آنان مسلّما توانا است» آن حضرت فرمود: این آیه در باره قائم علیه السّلام و یاران او نازل شده است»]. 

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 342 

در  معناى فرمایش خداى تعالى که مى‏ فرماید وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‏ ...: "خداوند به کسانى از شما که ایمان آورده و کردار شایسته نمایند وعده فرموده است که آنان را حتما خلافت در روى زمین بخشد همان گونه که پیشینیان را خلافت بخشید و دین پسندیده آنان را که بر ایشان بدان راضى بود بر همه ادیان پیروز گرداند و آنان را پس از هراسشان از دشمنان ایمنى بخشد و تنها مرا پرستش کنند و چیزى را با من شریک قرار ندهند" 

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:

«آن حضرت فرمود: این آیه در باره حضرت قائم و یاران او نازل شده است».

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى       340   

فضیلت آن حضرت صلوات اللَّه علیه‏ 

سالم أشلّ گوید: شنیدم محمّد بن علىّ الباقر علیهما السّلام مى‏ فرمود:

«موسى بن عمران در سفر اوّل تورات به اقتدار و فضلى که به قائم آل محمّد داده مى ‏شود نگریست و گفت:

خداوندا مرا قائم آل محمّد گردان، پس به او گفته شد او از تبار احمد است، سپس در سفر دوم نگریست در آن نیز همانند آن را یافت، پس مانند آنچه گفته بود تکرار کرد و به او مثل همان جواب داده شد، باز در سفر سوم نگاه کرد و مانند آنچه دیده بود مشاهده کرد و همان تقاضا را نمود و همان پاسخ را شنید»

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 340

حمران بن أعین از امام باقر علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:

«گوئى من این دین شما را چنان مى‏ بینم که پیوسته در حالى که در خون خویش دست و پا مى‏ زند در حرکت است (با پیکر به خون کشیده که به خاطر وارد شدن ضربه‏ ها و جایگزینى بدعتها به جاى سنّتها، زخمى از میان شما بیرون رفته و از دسترس شما خارج شده است) و هیچ کس آن را به شما باز نمى‏ گرداند مگر مردى از ما خاندان، پس در هر سالى دو نوبت به شما بخشش خواهد کرد و در هر ماه دو نوبت روزى به شما خواهد داد، در دوران او شما از حکمت برخوردار مى‏ شوید تا آنجا که یک زن در خانه خود برابر کتاب خداى تعالى و روش پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله (همچون مجتهد با استنباط شخصى) به انجام تکالیف شرعى خود پردازد».

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 338

- عبد اللَّه بن عطاء گوید:

از امام باقر علیه السّلام سؤال کردم و گفتم: هنگامى که قائم علیه السّلام قیام کند به کدام روش در میان مردم رفتار خواهد کرد، پس فرمود: آنچه را (بدعت و پیرایه) پیش از او بوده از اساس ویران خواهد نمود آنچنان که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله عمل کرد، و او اسلام را از نو شروع خواهد فرمود».

  - از أبى حمزه ثمالىّ روایت شده که گفت: شنیدم امام باقر علیه السّلام مى ‏فرماید: 

«هر گاه قائم آل محمّد علیهم السّلام خروج کند بدون شکّ خداوند با ملائکه ... او را یارى خواهد فرمود، جبرئیل پیش روى او، میکائیل در سمت راست او و اسرافیل در سمت چپ او قرار دارند و   هیبت به فاصله یک ماهه راه پیشاپیش او و پشت سر و از راست و چپ او حرکت مى‏ کند (یعنى شعاع هیبتش تا بعد یک ماهه راه را زیر پوشش مى‏ گیرد) و فرشتگان مقرّب در برابر او خواهند بود، نخستین کسى که در پى او است (روح) محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و دومین (روح) علىّ علیه السّلام است که (گوئى) همراه او شمشیرى برکشیده و برهنه است، خداوند سرزمین روم و دیلم و سند و هند و کابل شاه و خزر را براى او فتح مى‏ کند. 

اى أبا حمزه، قائم قیام نمى‏ کند مگر در دوره ترس و وحشت، و زمین‏ لرزه‏ ها و گرفتارى و بلائى که گریبان گیر مردم مى‏ گردد و پیش از این وقایع، طاعون شیوع مى ‏یابد و دوره‏اى که در میان عرب شمشیرى برّان و بین مردم اختلافى سخت و پراکندگى و چنددستگى در دینشان پدیده آمده باشد و در حالشان دگرگونى پیدا شده‏ تا جایى که آرزومند از شدّت آنچه که از هارى مردم و خوردن (درندگى) بعضى پاره دیگر را، که مشاهده مى‏ کند شبانه روز آرزوى مرگ مى‏ نماید، و هنگامى که خروج مى‏ کند خروجش در دوران یأس و ناامیدى (مردم) است پس خوشا به حال آنکه او را در مى‏ یابد و از یاران اوست، واى و تمامى واى کسى را که با او مخالفت ورزد و از فرمانش سرباز زند و از دشمنان او باشد،

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 331