رسائل الطلاب
دشمن شناسى امام علی علیه السّلام
به خدا سوگند! اگر تنها با دشمنان روبرو شوم، در حالى که آنان تمام روى زمین را پر کرده باشند، نه باکى داشته، و نه مى هراسم. من به گمراهى آنان و هدایت خود که بر آن استوارم، آگاهم، و از طرف پروردگارم به یقین رسیده ام، و همانا من براى ملاقات پروردگار مشتاق، و به پاداش او امیدوارم. لکن از این اندوهناکم که بى خردان، و تبهکاران این امّت، حکومت را به دست آورند، آنگاه مال خدا را دست به دست بگردانند، و بندگان او را به بردگى کشند، با نیکوکاران در جنگ، و با فاسقان همراه باشند، زیرا از آنان کسى در میان شماست که شراب نوشید و حد بر او جارى شد، و کسى که اسلام را نپذیرفت امّا بناحق بخشش هایى به او عطا گردید.
اگر اینگونه حوادث نبود شما را بر نمى انگیختم، و سرزنشتان نمى کردم، و شما را به گرد آورى تشویق نمى کردم، و آنگاه که سرباز مى زدید رهاتان مى کردم. آیا نمى بینید که مرزهاى شما را تصرّف کردند؟ و شهرها را گشودند؟ و دستاوردهاى شما را غارت کردند؟ و در میان شهرهاى شما آتش جنگ را بر افروختند؟. براى جهاد با دشمنان کوچ کنید، خدا شما را رحمت کند،
در خانه هاى خود نمانید، که به ستم گرفتار، و به خوارى دچار خواهید شد، و بهره زندگى شما از همه پست تر خواهد بود، و همانا برادر جنگ، بیدارى و هوشیارى است، هر آن کس که به خواب رود، دشمن او نخواهد خوابید! با درود.
( 2) منظور امام، ولید بن عقبة است که فرماندار عثمان در کوفه بود. وى شراب خورد و نماز صبح را چهار رکعت خواند و گفت اگر مىخواهید بیشتر بخوانم! با گواهى مالک اشتر و جمعى از بزرگان کوفه به مدینه احضار شد و امام على علیه السّلام على رغم مخالفت عثمان حد شراب را بر او جارى ساخت.
( 3) عمرو عاص است که براى اسلام آوردن، پول و عطایا مىخواست.
شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة / ترجمه دشتى - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1379ش.
برچسب ها : دشمن شناسی
