ابو بصیر گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود:

 «ناگزیر باید پیش از آمدن قائم علیه السّلام سالى باشد که مردم در آن سال گرسنه بمانند و آنان را ترسى سخت از کشتار و کاهش در مالها و کم شدن عمرها و محصولات فراگیرد که این در کتاب خداوند بسیار آشکار است سپس این آیه را تلاوت فرمود: «و شما را حتما به چیزى از ترس و گرسنگى و کاهش در اموال و جانها و میوه‏ها خواهیم آزمود و بردباران را بشارت ده».

جابر جعفىّ گوید: «از امام باقر علیه السّلام سؤال کردم از معنى فرمایش خداى تعالى:

«و ما شما را حتما خواهیم آزمود به چیزى از ترس و گرسنگى- تا آخر آیه» پس آن حضرت فرمود: «اى جابر آن داراى معنى خاصّ و معنى عامّ است، و امّا وجه خاصّ از گرسنگى در کوفه است که خداوند آن را به دشمنان آل محمّد علیهم السّلام اختصاص داده و آنان را بدان وسیله نابود مى‏سازد، و امّا به معنى عامّ در شام واقع مى‏شود که ترس و گرسنگى که [هرگز] نظیر آن گریبانگیرشان نشده آنان را فرا مى‏گیرد، و امّا گرسنگى قبل از قیام قائم علیه السّلام روى مى‏دهد و ترس پس از قیام قائم علیه السّلام واقع مى‏شود».

داود دجاجى از امام باقر علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:

«از امیر المؤمنین علیه السّلام سؤال شد در باره فرمایش خداى تعالى: فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ‏ (و گروههاى مردم در میان خود اختلاف کردند) فرمود: از پدید آمدن سه چیز منتظر فرج باشید، گفته شد: اى امیر المؤمنین آنها کدامند؟ پس فرمود: اختلاف اهل شام در میان خود و پرچم هاى سیاه از خراسان، و وحشتى در ماه رمضان، پرسیده شد:

وحشت در ماه رمضان چیست؟ فرمود: مگر نشنیده‏ اید فرمایش خداى عزّ و جلّ را در قرآن‏ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَةً- الخ: (اگر ما بخواهیم از آسمان آیتى بر ایشان فرو فرستیم که گردن هاى ایشان براى آن خاضع و ذلیل گردد)آن همان نشانه‏ هاى است که دوشیزگان پرده نشین را از پس پرده‏ هایشان بیرون کشد و خفته را بیدار و بیدار را به وحشت مى‏ افکند».

عمر بن حنظله از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:

«قائم را پنج نشانه است: [پیدایش‏] سفیانىّ، و یمانىّ، و صیحه‏ اى از آسمان، و کشته شدن نفس‏ زکیّه و فرو رفتن زمین در بیداء (دشت)».

غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 357