آنچه امام به آن وسیله شناخته مى‏ شود 

 حارث بن مغیره نصرى گوید:

«به امام صادق علیه السّلام عرض کردم: امام با چه نشانه‏ اى شناخته مى‏ شود؟ فرمود: به آرامش و وقار، عرض کردم: و دیگر با چه؟ 

فرمود: نیز با حلال و حرام او را مى‏ شناسى، و نیازمندى مردم به او، در صورتى که او خود به هیچ کس نیاز ندارد، همچنین سلاح پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله نزد اوست (آن را با خود دارد)

عرض کردم: آیا ممکن است که کسى به جز وصىّ فرزند وصىّ امام باشد؟ فرمود: 

نمى ‏شود، مگر جانشینى باشد و فرزند جانشینى». 

 ابو الجارود گوید:

«به امام باقر علیه السّلام عرض کردم: هنگامى که قائم اهل بیت (یعنى امام حاضر) درگذشت، کسى که پس از او است به چه وسیله شناخته مى ‏شود؟ 

فرمود: با راهنمائى و کم سخنى و وقار، و اقرار آل محمّد به برترى او، و از میان مشرق و مغرب (یعنى در همه دنیا) چیزى از او پرسیده نمى‏ شود مگر اینکه پاسخ مى‏ گوید».

 غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 343