سلیمان بن بلال گوید:
... مردى نزد امیر المؤمنین علیه السّلام آمد و به او عرض کرد:
اى امیر مؤمنان ما را از این مهدى خود آگاه کنید،
پس آن حضرت فرمود:
«هنگامى که رفتنى ها بروند و منقرض شوند و مؤمنان اندک شوند و آشوب گران از میان بروند پس همان وقت همان وقت،
آن مرد عرض کرد: اى امیر مؤمنان این مرد از کدام قوم است؟
فرمود:
از بنی هاشم از بلند مقام ترین طوایف عرب است
از دریائى که از هر سو آب ها بر آن سرازیر است، ...
پناهگاه پناهجویان است و معدن زلال آن است آن گاه که همه تیره و ناصفا شوند،
هنگامى که مرگ شبیخون زند او را ترسى در دل نباشد
و چون مرگ روى نماید سستى و ناتوانى از خود نشان ندهد،
و در میدان نبرد و زور آورى آنجا که دلیران پشتشان به خاک آید، عقب نشینى نکند،
دامن همّت به کمر زده و پر جمعیّت و پیروزمند و شیر بیشه شجاعت باشد
ریشه کننده ستمگران،
پشتوانه اى استوار و مردانه
و شمشیرى از شمشیرهاى خدا باشد،
سالار و پرخیرى است که بزرگ شده خاندان جلالت و شرف است
و ریشه مجد و بزرگواریش در اصیل ترین ریشه ها باشد...
ساحت و درگاهش از همه شما وسیع تر و دانش او از همه شما فزون تر است
و خویشان و نزدیکان را بیش از همه شما سرکشى مى کند(صله رحم می کند) و حفظ پیوستگى مى نماید،
پروردگارا
برانگیخته شدن او را مایه به درآمدن و سر رسیدن دلتنگى و اندوه قرار ده
و به واسطه او پراکندگى امّت را جمع ساز،
در این حال با دست خویش به سینه خود اشاره نمود- و فرمود:
«چه بسیار به دیدن او مشتاقم».
الغیببة (للنعمانی )/ ترجمه غفارى، ص: 306
برچسب ها : منجی در اسلام