مهزم بن أبى برده اسدى و دیگران از امام صادق علیه السّلام روایت کرده‏ اند که آن حضرت فرمود:

«به خدا سوگند بدون تردید بسان درهم شکستن آبگینه (شیشه و بلور) درهم خواهید شکست البتّه آن شیشه به صورت اوّلیه باز گردانده شود (آن را ذوب کرده از نو بسازند) و بدان صورت [چنان که بوده‏] باز مى‏ گردد (قابل ترمیم و باز یافتن شکل نخستین خود است) به خدا سوگند حتما درهم خواهید شکست همچون شکستن سفال (گل پخته)، همانا سفال البتّه مى‏ شکند ولى (بدان صورت نخستین) چنان که بوده است باز نمى ‏گردد (قابل ترمیم نیست) [و] به خدا قسم حتما غربال خواهید شد [و] سوگند به‏ خدا بدون شکّ از یک دیگر باز شناخته خواهید شد [و] به خدا قسم پاکسازى خواهید گشت تا جایى که از شما جز اندکى باقى نماند... پس شما اى جماعت شیعه بدین احادیث روایت شده از امیر المؤمنین علیه السّلام و آنان که از امامان علیهم السّلام پس از او بودند ژرف‏ بینانه بنگرید و از آنچه شما را برحذر داشته ‏اند دورى کنید و نسبت به آنچه از ناحیه آنان رسیده با تأمّل کافى بیندیشید و در آن تفکّر کنید چنان تفکّرى که توأم با دقّت کامل و تحقیق باشد...

 الغیببة (للنعمانی )/ ترجمه غفارى، ص: 296

می گویم:

سعی ما آن است که جامعه را به سوی رفاه و لذت جویی و کامروایی بکشانیم غافل از آنکه جامعه با تلاش و کوشش و مواجه شدن با سختی ها محکم و استوار می شود.

هیچ فقیهی با تنبلی و  غفلت به درجه اعلای علم نرسیده

هیچ پزشک و مهندس و متخصصی در رفاه و تن پروری به آن درجه نایل نشده است.

شیعه هم تا به سختی نیفتد و آزمایش نشود حتی به خودش نیز ثابت نخواهد شد که تا کجا پای اهل بیت و آرمان های آنان مقاومت دارد. از این جهت باید همه در معرض امتحانات الهی قرار بگیرند تا حق از باطل جدا شود.

از این رو نوع رفاه و آسایش و سستی و رخوتی که در تمام جامعه در حال رسوخ است نه شیعه پرور است نه انسان ساز.