باب 22 اتّصال وصیّت از آدم علیه السّلام و خالى نبودن زمین از حجّت تا قیامت‏

1- مقاتل بن سلیمان از امام صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: رسول- خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرموده است: من سیّد النبیّین هستم و وصىّ من سیّد الوصیّین است و اوصیاى او سیّد اوصیایند. آدم علیه السّلام از خداى تعالى درخواست کرد که وصىّ صالحى براى او قرار دهد، خداى تعالى به او وحى فرمود که من انبیا را به نبوّت گرامى داشتم، سپس خلق خود را اختیار کردم و بهترین آنها را اوصیا قرار دادم. آدم علیه السّلام گوید: اى پروردگار من! پس وصىّ مرا بهترین اوصیا قرار بده، خداى تعالى وحى فرمود که اى آدم به «شیث» وصیّت کن و او همان هبة اللَّه بن- آدم است و آدم به شیث وصیّت کرد و شیث به پسرش «شبّان» وصیّت نمود که او

فرزند نزله حوراست‏ که خداوند او را از بهشت فرو فرستاد و او را تزویج شیث نمود و شبّان به فرزندش «مجلث» وصیّت کرد و او به «محوق» و او به «غثمیشا» و او به «اخنوخ» که همان ادریس پیامبر باشد وصیّت نمود و ادریس به «ناخور» و ناخور آن را به نوح علیه السّلام تسلیم نمود و نوح به «سام» وصیّت نمود و سام به «عثام» و او به «برعیثاثا» و او به «یافث» و او به «برّه» و او به «جفیسه» و او به «عمران» و عمران آن را به «ابراهیم» خلیل علیه السّلام تسلیم نمود و ابراهیم به فرزندش «اسماعیل» وصیّت کرد و او به «اسحاق» و او به «یعقوب» و او به «یوسف» و او به «بثریا» و او به «شعیب» و او به «موسى» بن عمران و او به «یوشع» بن نون و او به داود و او به «سلیمان» و او به «آصف» بن برخیا و او به «زکریا» و زکریا آن را به «عیسى» بن مریم تسلیم نمود و عیسى به «شمعون» بن حمون الصفا وصیّت کرد و او به «یحیى» بن زکریّا و او به «منذر» و او به «سلیمه» و او به «برده»، سپس‏

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: و برده آن را به من تسلیم نمود و من آن را به تو اى علىّ، تسلیم خواهم کرد و تو آن را به وصىّ خود خواهى داد و وصىّ تو آن را به اوصیاى تو که از فرزندانت هستند خواهد سپرد یکى بعد از دیگرى تا آنکه برسد به بهترین خلق زمین پس از تو، و محقّقا امّت به تو کافر مى‏شوند و اختلاف شدیدى در باره تو خواهند داشت کسى که بر تو ثابت باشد مانند همنشین من است و کسى که از تو کناره گیرد در آتش خواهد بود و آتش جایگاه کافران است.